ne zamandır bir şeyler yazmak istiyordum bu konuda.

"el ele tutuşmak" tır bence ilişkinin adı. yani herhangi bir insanla bir his duymadan öpüşürsün, sevişirsin ve hatta sarılırsın bile ama "el ele tutuşmak" ayrıdır. His olmazsa o eller kayar gider hissizlikten tutamazsın zaten, durduramaz kimse o ellleri.
"el ele tutuşmak" bence o insana ait olmak. Hiç farketmemişim şu yaşıma kadar hiç düşünmemişim üstünde yeni anlıyorum. Eller gitmez ilk bir insana, eller en son giden uzuvdur. Özel alan dedikleri ellerdir. Kenetlenmek gibi. Sarılmak bile yapılabilir sahte sahte, elleri tutturamazsın.

bu yüzden
ben ne zaman bir eli tutarsam
sen ne zaman bir eli tutarsan
ve gülersek tuttuğumuzda
işte o zaman son bağımız da kopacak.
"zaman makası ipleri keser" bir de ellerimiz.
yumuk yumuk ellerimiz çok yalnız şimdi.