Nisan 09, 2010

saat: 03.29, gece,

sanırım böylesine güzel bi ilişkide
bazen içinin patlicak gibi olmasının sebebi insanın
aranızdaki bağın kuvvettinden
tamam 3. şahıslı, temkinli konuşmalarımı bırakıyorum
ben
benim bazen patlicak gibi olmamın sebebi
aramızdaki bağın kuvvetinden
o kadar korkuyorum ki
bişey olucak diye
ayrılmak gibisinden değil
ona bişey olucak
tabiki herkeste vardır bu korku
bende biraz daha fazla olabilir
bilemem
kendi adıma konuşuyorum şu an, 3. şahıslardan 1.tekil şahsa geçtiğim andayım
ben sevgilime bazen onu bu kadar çok sevdiğim için kızıyorum.
bu cümleyi kurmak bile bişey zaten.
ve o bana kocaman gözleriyle bakıyor sadece
ve ben o an neye kızdığımdan bile emin olmuyorum.
sonra anlıyorum.
görüyorum,hissediyorum,kendimi ona açıyorum,o ana hazırlıyorum.
sonra anlıyorum,
öyle bir bağ ki bu
ölmekle kalmak arasında.
ben de bu arada kendimi onda kaybediyorum.
meydan okumak gibi,böyle sevmek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder