"yapmam gereken o kadar çok şey varki!" diyorum sürekli. Bu tembelliğin gerçek tanımı. Ve bu benim. Hayır ders çalışmaktan falan bahsetmiyorum. Ders çalışmak benim sevdiğim bir eylemdir kimi zaman nefret ediyor gibi gözüksem de kağıdı, kalemi, okulu özlerim ben. AMA konu keşke ders çalışmak olsaydı.
ÇOK okumam lazım
daha çok daha çok daha çok..
ÇOK öğrenmem lazım
öğrendiklerimi unutmamam lazım
izlemem lazım, görmem lazım
dillere hakim olmam lazım
kendime güvenmem lazım
ders çalışmakla bitseydi herşey ben küçük dünyalı bi insan olurdum.
farkındalık mutsuzluğu doğurur denmişti bir yerlerde. Gerçekten benim durumum bu. Küçük dünyalı olmaktansa mutsuzluğu tercih ederim. Önce bu temebellikten kurtulmam lazım buna değmesi için.
ÇOK kızıyorum kendime
yapmam gereken o kadar çok şey varki.
ortalama bi insan olmamak arzusuyla yanan her bedene gitsin bu yazım.